ـ واژه‌ی «آریا» به معنای «نجیب و شریف و آزاده و دوست» است .
ـ قوم «آریایی» یا به تعبیری دیگر «هندوایرانی»که شاخه‌ی شرقی قوم بزرگی‌ست به نام «هندواروپایی»بامهاجرت به سوی جلگه‌ی سند و غرب آسیا (آناتولی، زاگرس و میانْ‌رودان) در پیوند با اقوام بومی آسیایی مانند کاسی‌ها و هیتی‌ها، توانستند دولت‌های نیرومند و تمدن‌های درخشانی را در آن مناطق پدید آورند.«ماد»ها و «پارس»ها دو گروه اصلی از این اقوام مهاجر آریایی بودند که در غرب و جنوب‌غرب نجد ایران حکومت و تمدن خویش را بنیان نهادند.
ـ در متون کهن و نو زرتشتی، نام میهن باستانی زرتشت و خاستگاه و سرزمین مقدس و اجدادی آریاییان (ایرانیان) «ایران‌ویج» دانسته شده است.
مطالبی که بالا به انها اشاره کردم اطلاعاتی است که همه انها را خوب میدانیم.اما هدف من اموزش نیست بلکه یادآوری است.
یاداوری قدمت ارزشمند ایران و قوم اریایی
یاداوری اینکه در چند سال اخیر، گروهی از نویسندگان تجزیه‌طلب، به منظور «اثبات موجودیت خود از طریق نفی هویت دیگران»، به ردّ و انکار قومیت «آریایی» روی آورده‌اند. اما تکاپوی باطل و بی‌‌ارزش این عده کاملاً بی‌نتیجه است چرا که انبوهی از اسناد و مدارک پیوسته‌ی تاریخی به موجودیت تمام عیار قومی به نام «آریایی» تأکید و تصریح می‌کند.
ویاداوری اینکه اینجاوطن ماست.جایگاه تحقق آرزوهایمان.
یادمان باشد که امروز بیش از هر زمان دیگری ایران نیاز به فداکاری تلاش و نجات داردواین مطلوب تنها با تلاش من وتو محقق خواهد شد ای یاردبستانی.....
روزی مادوباره کبوترهایمان را پروازخواهیم داد
روزی که کمترین سرودبوسه است
وهرانسان برای هر انسان برادری است
هرگز ازمرگ نهراسیده ام
اگرچه دستهایش از ابتذال شکننده تر بود
هراس من باری از مردن درسرزمینی است که در آن مزدگورکن از آزادی انسان فزونتر باشد