چقدر خوبه که بچه های امروز٬همین وروجک های زیر سن مدرسه٬شبیه ما ونسل قبلی ها و قبلی ها(تا الی پدر مادر ِ پدر مادرهامون ) نیستن..که بلدن بیهواببوسن و بغلکنن..بلدن بدون اینکه زبونشون سنگین بشه و سختشون باشه راحتبگن که "دوسِتدارم"..."میشه به من اخم نکنی؟"...چقدر خوبه که بیماری ِ سکوت و محبت های از نوع ِ" خودت باید بفهمی" دارهریشه کن میشه...